PRINT DEZE PAGINA

Het Woordenboek van de Tilburgse Taal wordt mede mogelijk gemaakt door

Bijlage

Moederdag

Wim van Boxtel

Moederdag

Ik koom, heurde moeder,

op dezen dag,

die vur jouw is.

Ik koom dezen Zondag,

d'n twidde in maai.

Mee m'n ermen vol blommen,

en spier witte rozen.

In m'n paos biste pèkske,

en m’n haor in de schaai.

Ik koom, heurde moeder,

al heel vruug,

deze mergen.

Ik koom, om te zeggen,

wè waarde toch goed.

Gij leerde men loope,

on oew haand dur 't leêve.

Gij gaaft me 'n kruiske,

en 'n körfke vol moed.

Ik koom, heurde moeder,

want ik wies,

dègge wochte.

Hier staok op dees plekske,

en ik liep op 'nen draf.

Hier stao 'k dan, allenig,

mee m'n ermen vol blomme.

En 'n stotterend gebedje,

heel stil bij jouw graf.

(Brabants Bont; 1979)

Lechim

Ze bekèkt ’t mar

De Tiest - vurrig jaor - pas getrouwd

Liet z'n èège nie kenne,

Hij dacht: Ik za' mee moederdag

M'n vrouw 'is fèèn verwenne.

Hij stond om hallef zeuve al

Beschuite klaor te maoke

En zette die rond neege uur

Mee 'n aai op 't beddelaoke.

Hij kuste zachtjes op d'r neus

Ze begos loom te gaope

Zee: Ik lus 's mèèreges gin aai

Ha 'me mar laote slaope.

't Is goed - zee Tiest - ze za' dees' jaor

Op bed gin aai mir krèège

Dèsse mar slaopt, want ik laot me

Niemir d'n hoek in vèège.

Lechim

Toe vèèf uur toe toe

Mee Moederdag wo ôome Koo

Mee taante Sjoo naor d'n Biestroo

Ze han zin in wè aanders allebaai

As ied'dre zondag frut mee 'n aai.

Hij stóók gróót geld in zunne zak

En saome in d'r biste pak

Hebbe ze frèèd de bus gevat

Van èèn uur 's middags naor de stad.

Mar de Biestroos waare op slot

Toe vèf uur toe (dè's toch te zot)

Want Sjoo die's nog 'n paor jaor jonger

Liep te verrèkke van d'n honger

Ze zee dèsser niks mir om gaaf

Vur heur was 'r de lol al aaf

Ze hebbe dan ók nie gewocht

En rap 'n fruttent opgezocht.

Daor aate ze wir allebaai

As ied're zondag... frut mee aai.

Lechim

Moederdag

Vur 't stoppe van m'n sokke

't Snije van de peperkoek

Vur 't schelle van de èrpels

't Waasse van m'n onderbroek.

Vur 't braoie van de kaoikes

Vur 't spraaie van m'n bed

't Glaanzend poetse van m'n schoene

Vur de koffie diegge zet.

't Smèère van de botterhamme

Mee èègegemoakte zult

't Strèèke van m'n bazzeroene

Oew unvurstelbaor groot geduld.

Vur die en duuzend aander dinge

Hijsse we strak wir de vlag

Al is 't vur 'n vrouw as gij zèèt

Alle daoge Moederdag...

Lechim

MOEDERDAG...

Vruuger waaste ze mee de roeffel

Naauw zegge ze: 'Mèn nie gezien.'

De moederkes van teegesworrig

Douwe d'r wasgoed in't mesjien.

Vloere schuure, matte kloppe

Mosse ze in d'n aauwe tèèd

Mee 'ne klop- en vèèg-stofzuiger

Doen ze naauw d'r vaast tepèèt.

Toen was 't gin pèrsiekuusie

Om' n goei moeder te zèn

Dag en naacht gestaojig bezig

Mee de zörg vur grôot en klèèn.

Mar êen ding is 'r nôôt veraanderd

Ofschoon ze vort gemakker lèèft

Laot dorrum 'n zondag blèèke

Dè 'n moeder aaltij moeder blèèft.

Lechim

Kèk uit wègge gift...

'Wè geef ik toch mee Moederdag?'

Zaat Peer te prakkezeere

'Waor zô ons Berta blij mee zèn

Wè zosse naauw wardeere?'

Toen schoot 'm zôo in êene keer

Iets goeds in z'n gedaachte

Ze liep ommers al maondelang

Naor nuuw behang te smaachte.

Hij haolde rap 'n staoleboek

Ging stiekum aon 't besomme

Hij ha' genog vur zistien rol

Van grèès pepier mee blomme.

Zwêetend zee'tie mee Hemelvaort:

"t Is triestig te ontdekke

Gifde behang mee Moederdag

Dan moette 't zelf ok plekke.'

Piet van Beers

MOEDERDAG 2006

Moederdag, vaderdag, Valentijn en dierendag.

Ingestèld dur de commercie.

Zukke daoge dan ist “Kassa”.

Ik vier al die daoge nie.

Mar… ’t is ‘n voldonge fèèt

Hêel veul lui doen daor òn meej.

Altij is ‘t wèl enen ònslag

op de klaant z’n portemenneej.

Nou deez jaor vur ‘t irst “Ons Moeder”

nie mir in ons midde is

valt er hier niks mir te viere.

Dè vuul ik wèl as ‘n gemis.

Van de mèrt he’k deeze mèèrge

‘n èxtra blumke meejgebrocht.

Zèlf kan ze dan constateere

dèt er òn heur wort gedocht.