PRINT DEZE PAGINA

Het Woordenboek van de Tilburgse Taal wordt mede mogelijk gemaakt door

Bijlage

'Schèlle'  in de Nederlandse schilderkunst van de 17de eeuw

ww., zw.

schillen, afbikken

B schelle - schelde - gescheld

K+B 'errepuls gescheld'

Ze snaawde: “Schèlt de èèrpel vast/ èn gao de raome waasse...“ (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: ‘Liever ònt wèèrk‘)
Vur et schèlle van de èèrpels... (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: ‘Moederdag‘)

Sommigen van ons moese elke dag enne emmer èèrpel schellen en die schellen gingen dan weer naor de vèèrkes. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006)

BrSp tis ginne geschèlde geevel (vB TT'65) - gezegd van mensen die dik doen en geen middelen hebben. (Schelle = oude stenen v. kalk ontdoen)

WBD ondiep ploegen

WBD een stoppelveld ploegen

WBD onderschèlle - ondiep onderploegen van mest

WBD waaj schèlle (Hasselt) - het losploegen van een graslaag

Antw. SCHELLEN - hetz. als Hollandsch 'schillen'; uitspr. van 'schelden' - Ook: schelden: Schellen gelijk e vis(ch)wijf.

Biks schèlle ww - schillen

¶ Gabriel Metsu

¶ Nicolaes Maes

¶ Nicolaes Maes

¶ Pieter de Hooch

¶ Cornelis Bisschop

¶ Evert Pieters (19de eeuw)