|
|
| INHOUD AUDIO INTERVIEWS |
| INHOUD WTT |
| CUBRA HOME |
|
|
Het Woordenboek van de Tilburgse Taal wordt mede mogelijk gemaakt door
|
|
|
|
|
|
Tilburgse dialectsprekers - geïnterviewd in 1978-1980 Aflevering 7 - Interview met Bartje de Kok, schoenmaker Transcriptie en samenvattingen: Hans Hessels |
|
Datum opname: 2 februari 1978 Afgenomen door: Jan Briefies, Frans van Iersel in bejaardenhuis Heikant Geïnterviewde: De heer Norbertus Johannes (Bartje) de Kok Geboortedatum: 30-9-1891, Groeseind Bijzonderheid: 3 x getrouwd Beroep: Schoenmaker op Korvel geweest, baas bij van Arendonk
Onderwerpen Eras, Louis Donders, schoenfabriek en familie van Arendonk, faillissement, vakbond, Koole Bond, moestuin, werken voor de Duitsers, werkconflicten, uitbetalingen, lidmaatschapsverbod, schoenfabriek Eijckhoff, pantoffelfabrieken Klomp en van Mierlo, werktijden, verdiensten, spinnerij van Berkel Abbedam, schoenfabriek Blankers, machines van Atlas en Moenders, stakingen, vliegtuigen op Gilze-Rijen, vliegeniers Duval en Wijnmalen, Marietje Kessels, ezelkar, spoorwegstaking, aangifte geboorte, St. Job, Stationtaxi, Marsé, Onnozele Kinderen, Koosje Koosje, Sinterklaas, Piushaven, muziekvereniging Orpheus, St. Josefkring, de kermis, Wieske Snuf, Kiske de Paoter, Stien Ollie, vechtersbazen, buurten Gurkes Bos, Ouwen Dèèk en Körvels Huukske
Bijzondere Tilburgse woorden Gurkes Bos (bos in het Goirke?) -- wèèver (=wever) -- kwaol (=kwaal) -- hòr, hor (=hoor!) -- misterknèècht (=meesterknecht) -- kepòt gaon (=hier: failliet gaan) -- weekgèld (=weekloon) -- bedanke (=hier: ontslag indienen) -- Den Bond (=de vakbond) -- wöllie (=wij) -- omspaoje (=omspitten) -- immòl (=eenmaal) -- aadappels (=aardappels) -- fak (=vak, beroep) -- langk (=lang) -- amme (=samentrekking: als we) -- monteleur (=monteur?) -- pròts (=praatjes) -- soodemieter (=sodemieter) -- durgat (=deuropening) -- ketoor (=kantoor) -- zumme (=samentrekking: zullen we) -- hèmme (=samentrekking: hebben we) -- kòrt (=hier: dichtbij) -- rôojen bond (=socialistische bond) -- liebertèèt (uit Frans: vrijheid) -- gin man (=niemand) -- durhaole (=schoenmakerswerk: doorhalen) -- pentoffelfebriek (=pantoffelfabriek) -- gaa (=gauw) -- ònlègge (=hier: beginnen) -- stuklôon (=stukloon) -- vaast gèld (=vast loon) -- duuvelstoejaoger (=manusje-van-alles?) -- duuvelèèr (=wolmenger) -- ooverhaoler (=schoenmakerswerk: overhalen) -- mesien (=machine) -- slim (=hier:erg) -- ònneeme (=in dienst nemen) -- swèls (=hier: ondertussen) -- lôojerij (=looierij) -- stôommesjiene (=stoommachine) -- illèktriek (=electriciteit) -- weeduuwman (=weduwnaar) -- tweejdèkker (=dubbeldekker) -- autooke (=autootje) -- prèès (=prijs) -- èèreme (=arme) -- vliegmesjien (=vliegmachine) -- Ouwen Dèèk (=Oude Dijk, straat in Tilburg) -- kèrke (=karretje) -- medòllie (=medaille) -- statsspoor (=staatsspoor) -- òngeeve (=aangifte doen) -- de midde (=het midden) -- dimme (=samentrekking: deden we) -- Stasjontaks (=Stationtaxi) -- ôom zègger (=neefje of nichtje van betreffende persoon) -- vurröt (=vooruit) -- rijtèùge (=rijtuigen) -- têen òf taander (=het een en ander) -- timmerduske (=timmerdoosje) -- janke (=janken, huilen) -- kaortspeule (=kaarten) -- tromdraoger (=trommelaar) -- zogaa (=zo gauw) -- mallemoole (=draaimolen) -- nergerand (=nergens) -- Körvels Huukske (=oud volksbuurtje op Korvel) -- zèùver maoke (=schoonmaken) -- môonieka (=harmonica) -- bronollie (=petroleum) -- zowiets (=zoiets)
1
Fabrieken van Eras aan de Goirkestraat. Collectie Regionaal Archief Tilburg.
De Kok is op zijn 5e verhuisd van de Heikant naar het Goirke en van daaruit naar Korvel tegenover de Capucijnenkerk.
“…van daor aaf zèèk nòr et Gurkes bos gegaon. Gurkes bos, noemde ze dè vroeger. Dès nouw Kapèlstraot gewòrre, aachter Èrras (Eras) Febriek. Dè noemde ze Gurkes Bos, hè. Daor bèn ik nòr toe gegaon as klèène jonge. Èn van daor aaf bèn ik gegaon, jè, mèn ouwlui… brawahè…nòr eee, teegenoover de Capucijnenkerk. Nòr de Hesperstraat…”
“Èn van daorèùt zèmme gegaon nòr de Van Doorenstraot. Want mèn vaader dè was ene weever, en wèèver, ene wèèver ènne die kos toen nie zo wèèd lôope van et Gurke aaf dòr nòr toe. Èn die wèrkte bij Louis Donders in de Zwijsenstraot, daor wèrktenie. Èn van daorèùt, van de van Doorenstraot, zèn we nòr de Veejestraot gegaon…”
“Èn toen zèèk in dienst gemoete, ik was neegetien jaor, zèèk in dienst gemoete. Èn daor in dienst èn toen wèr ik afgekeurd, afgekeurd nie, mar ik kos men eige laote oopereere òn zon kwaol. Ik ha ene zwaoren breuk èn ik wies er niks van. Ik was neegetien jaor èn ik wies er niks van!”
2
Fabrieken van Van Arendonk. Collectie Regionaal Archief Tilburg.
Hij vertelt over 30 jaar werken bij van Arendonk op de schoenfabriek op Korvel en het faillissement in 1940.
“…èn ik hèb jaore bij Jan van Aorendonk gewèrkt. Bij Jan van Aorendonk op de schoenfebriek. Daor hèb ik ongeveer tweejendèrteg jaor gewèrkt. Schoenmaaker van beroep! Mar ik hèb nòg meer fakke gehad hòr!”
“Jaa jaa jaa… jaa jaa… ik hèb er tweejendèrteg jaor… meesterknecht, noemde ze dè toen. Baas, hè. Mar dè was vruuger, dan zin ze mar ”ôo, dè was ene misterknèècht”, hè…”
“Jan van Aorendonk die is toen kepòt gegaon in firteg. Dè witte wèl meschien zèllef in firteg. Èn dan moese we der ammel èùt. Mar ik vur mèn persôon, wij waare meej en man òf tien, twaalf baoze. Die hèbben aanderhalf jaor rondgelôope èn tòch en weekgèld èlke week beure!”
“Ik hèb nôot zonne goejen baos gehad, nòg nôot… nie wèrke èn tòch en weekgèld koome haole!
“Toen is den Bond gekoome! Toen hèb ik daor men eige vur gespanne, vur den Bond!”
“Dè moete doen, zègge ze, ge moet allemòl bedanke, zeetie, want et gèld is op! Ge zult nòr Duitsland moete as dè gèld op is. Èn toen hèbbe we ammel bedankt bij Jan van Aorendonk, hè. Ammel bedankt!!”
In de fabriek van Van Arendonk. Collectie Regionaal Archief Tilburg.
3 De Kok is 32 jaar in dienst geweest bij van Arendonk. Na het faillissement in 1940 reageerde hij via zijn zoon op een advertentie. De Duitsers zochten schoenmakers maar de Kok kwam via een sollictitatie bij een Duitse fabriek in Amsterdam toch weer bij een deel van zijn oude collega’s terecht.
“En tèùn han wöllie èn die moete dan netuurlek omspitte! Omspaoje! Nie omspitte, omspaoje! Op zen Tilburgs gezeej! Dè moes ik dan doen want ik was dan vort immòl en jaor òf zeuvetien, achtien èn zôo èn dan zètte we der aadappels in, hè!”
“Der stao en advertènsie in de kraant in Amsterdam. Daor vroege ze ene schoenmaoker èn ik was ècht schoenmaoker van men fak, hè, mar van men tweejendèrteg jaor al lang niemer gedaon, ik was baos, hè…”
“Ik krêeg bericht dèttek dan èn dan om, om twaalf uur moes koome bij Riche op den Heuvel, hè! Daor was de misterknèècht van de fabriek, hè! Van en Duitse firma!”
“En dan krêege we dan zo langk amme gewèrkt hadde vur èlk jaor gèld. Dus ik had er tweejendèrteg jaor gewèrkt mar ik was êene keer wèggewist war… Toen beurde ik twaalfhonderd gulde! Vur die jaore!!”
“…nòr Amsterdam rije èn dan koome we daor binne want dèt is den dirrekteur. Ik zèg: “Verrèkt! zèède gèt!?”, “Jè” zeej, “Nondejuu!” zeetie, “Ik zèèget!”zeej. “Wilde gij bij ons koome wèrke?” zeej. Èn dè was den…bij van Aorendonk wassie monteleur gewist, schoenmonteleur, hè!”
4 De Kok had nogal eens praatjes en durfde tegen de andere bazen en directeuren in te gaan. Toen de Gildenbond de stakers en werkloos geworden werknemers kwam uitbetalen moest de Kok het geld thuis een nachtje bewaren.
(…over de van Arendonks – Janus, Kees, Sjef en Jan) “…òch jao, dè waare goej meense agge daor meej op kost schieten, hè. Ik kos nie al te bèst dikkels, hè…”
“Ik ha gerust veul pròts, hè. Ik ha gerust veul pròts. Nou komt er ene keer, ik zal et mar rondèùt zègge, komt ene dirrekteur… dè was Jan de Lepper. Die komt nòr mèn. Ik krêeg op men soodemieter, hè, dèk en fout gemòkt ha. Ik zèg: “Witte wè, Jan?” “Nèè”, zeej! “Daor ist durgat èn gòdverdomme derèùt, erèùt aachterelkaare!”
“… dèk op ketoor moes koome, dan zok daor op men soodemieter krêegen, hè. Hij zeej, Jaones, hij lèèfde nog Jaones, hij zeej: “Nou Bart, wè hèdde naa gedaon?” “Ik heb niks gedaon meneer Jaones as men plicht.” “Oe plicht?” zeetie, “om den dirrekteur bèùte te gôoje?” Ik zeg: “Jè, den dirrekteur mòkt foute mar ik mòkte gin foute…!”
“Den baos die maag nie iem… den baos om zen nèk geeve int bijzèèn van zen pèrseneel!”
“Jao, ok enen bond, hè…. Jè, dè kan ik nou zôo presies nie… Ja, de Gildenbond, zumme mar zeggen, hè. De Gildenbond, hè!”
“Mar toen meej diejen bond hèmme hil veul laast meej gehad want die kwaam, die kwaame betaole èn ze zaate èn dan kwaame ze zôo ene keer hier, hè…”
“Bij de Brandweeer daor wèrd, daor moese we vergaadere èn ik wonde in de Sint Annastraot, dus kòrt in de buurt. Èn mèn vertrouwde… Jan de Lepper zèlf den dirrekteur, die, die durfde nie, hè, die durfde nie. Toen hèb ik dè gèld, die twaalfduu… honderd gulde wè hij gebeurd ha van hil den hôop, dè gèld was gelèèk in mèn hèùs!!!”
5 De Kok vertelt over de vakbond en de houding van de werkgever daar tegenover. Hij dacht onvervangbaar te zijn maar kwam toch op straat te staan.
“Toen was ik onder den bond! Ik, bij Koole. K(C)oole(n) Bond (kolenbond?), ik weet nie òf göllie die kènt, Koole Bond, dè was ginne rôojen bond mar hij was tussenin, hè, tusse… Koole, gewoon Koole… Die ha ginne naom, gewoon Koole èn die was in de Houtstraot wassie tèùs…”
“Èn toen zeetie (Jaon van Aorendonk) van: “Bartje”, zeej , “Wörrom zèède gij bij den bond?” Ik zèg “Vur men èège liebertèèt…en vur jullie!” “As ik nouw bèùte gezèt wòr, dè wil zègge, asset slap is, dan krèèg ik van jullie gin inkomste!” Èn zôodoende zèè ik bij Koole gegaon! Ik gao bij Koole beure!”
“Ge môogt nie bij den bond zèn bij van Aorendonk! As ik bij, bij den bond was moeste erèùt! Ik moest er ok èùt! Ik zèè er dan ok öt gemoete, hor! Ik moes er ok èùt! Ik moes er ok èùt! Ik ging vur gin man onder den bond èùt, dè dik nie, hè! Dè dik nie mar ik dènk bè men èège, ik gao, hè!”
“Ik dènk, ze hèbbe ginnen aanderen, hè! Mar toen mene maot die nèffe mèn stond die dan de schoene dur moes haole aachter, hè, die moes er toen aon, hè! Toen bèn ik nòr Eijckhoff gegaon! Eijckhoff! Eijckhoff! In de, in, dè was in de… jè, ik kèn die straot… nèffe bè, nèffe et spoor daor! Zuidoosterstraot!”
“Pentoffelfebrieke? O jee! Want toen nèt toen ik gepensjeneerd was, zak zègge, toen ik vèèvensèsteg wèrd, toen kwaam de vraog òf dè ik nòg wo koome. Mar ik was vur den dèrde keer getrouwd. Et was tòch men vrouw, et was men dèrde vrouw… “
6
Collectie regionaal Archief Tilburg
Nu over pantoffelfabrieken in Tilburg en de werkuren en verdiensten van voor de oorlog. Uiteindelijk werd de Kok duuvelèèr (en tevens duuvelstoejaoger?) bij 'van Berkel Abbedam' [Van den Bergh Krabbendam, BeKa]
“Jè, dè, dè was… Nou zal, nou zal ik ze goed noeme war!? Ge had ene Klomp. Èn ge had ene… Klomp wasser, Klomp… èn van Mierlo… èn dan hèdder nòg êene diek naa nie zo gaa kan noeme…”
“Jè, bij Jan van Aorendonk hèbbe we ene tèèd gewist dè we om vèèf òf zès uur òn moese lègge, war. Èn dan smòndags môoge we om half zeuven ònlègge. Smòndags mogge we en hallef uur, en hallef uur laoter koome.… Èn dan tòt saoves acht uure toe, hè!”
“Toen is Jan van Aorendonk gestörreve èn toen wast afgelôope. Die vrouw die di, die doe dè niemer. Dè, dè, dè, dè dan mar drijve de meense!”
”Ik ha twaalef gulden ongeveer, zak zègge, bij Jan van Aorendonk, hè… Pèr week, jè. Dè was vruuger mar gewoon war, ammel stuklôon, hè…Èn dan ging ik nòr Eijckhoff toe èn daor ving ik twaalef èn en halleve gulde, twaalef gulde vijfteg. Vaast gèld dan hor! Vast geld, hè.”
“Toen zèèk nòr van Bèèrkel Abbedam gegaon, van Bèèrkel Abbedam. Daor heb ik en jaor òf drie gewerkt, drie òf vier jaor. Nèè, ik was gin weever, hè, toen ston ik in de spinnerij meer. As duuvelstoejaoger noemde ze dè. Duuvelstoejaoger. Duuvelèèr, zôoiets allemòl, hè.”
7
Collectie regionaal Archief Tilburg
Hoe de Kok op zijn 32e baas werd bij van Arendonk. Vervolgens wordt gesproken over de in gebruik zijnde machines in de schoenfabrieken. Tenslotte worden de fabrieken van toen even op een rijtje gezet.
“Toen vroege ze bij Blankers enen ooverhaoler. Enen ooverhaoler. Dès schoene ooverhaole. Dès schoene, der wòrre schoene òn mekaare gezèt èn der worre dan, zo dègge hier èn daor mar ene spèèker in… Meej et mesien, hè!”
“Mar ge moet er reekening meej houwe... ” zeej,”…tis nie etzèlfde mesien as bij van Aorendonk! Enen Atlas hèdde gij”. Ik zèg: “enen Atlas!”, “mar bij ons hèdde ene Moenders”. Ik zèg: “Jè, dès nie zo slim, ene Moenders òf enen Atlas… ”
“Dè is nie in den haok. Ze zègge daor dè, dèsse me ònneeme èn dan neeme ze me nie aon!”
“Nèè, ze hadde me baos gemòkt swèls! Dus aachter mene rug han ze me baos gemokt. Ik was tweejendèrteg jaor. Ik vergeet et nôot… ”
Mannaerts, Lijnsheike (tegenwoordig Oude Lind)
“Ik zal zègge, ik zal zègge flinke, grôote schoenfebrieke vier òf vèè… , vèèf (stikt bijna in de hoest). Dè was Mannaerts, dè was Blankers, dè was van Aorendonk, dè was de tweej Deponte, de tweej Deponte, Harrie Depont èn Tinie Depont èn dan hadder nòg êene… dan hadder nòg eene… Eickelhoff! Ge had toen en stuk òf zès, zeuve grôote.”
“Nèè, van Aorendonk was de grotste. Bij van Aorendonk wèrkte wij meej zeuvehonderd man. Teminste, dè wil zègge dan in de lôojerij erbijgereekend. Zeuvehonderd man”
8 De Kok wordt gevraagd naar de aandrijfkracht voor de machines en of er ooit stakingen zijn geweest in de fabiek. Vervolgens komen de eerst vliegtuigen op Gilze-Rijen ter sprake.
“Nèè, dè was… irst stôom! Jè, èn toen nòdderaand, toen hèbbe we en mesjiene gekòcht, en stôommesjiene gekòcht. Hil wèèd wèg daor, öt en ander land! Dè hèb ik zèllef meej opgebouwd. Toen was ik nòg nie, toen was ik nòg gin baos, hor. Die hèb ik zèllef meej opgebouwd. Èn nòdderaand ist illèktriek gewòrren, hè!”
“Der zèn staokinge gewist! We moesen er ammel, we moesen er ammel èùt!”
“Mar de hèlft ging half de week wèrreken, hè. Dan ging de rèst ok ammel wèrreke, war. Dan had meneer van Aorendonk wir gewonne want den bond kosser niks òn doen want we waare gin van alle nie onder den bond…”
“In mèn jeugd? Jè, veul gezoope! Ik zèè drie keer weeduuwman gewist, dan kundet wèl begrèèpen, hè!?”
“In èllef!? Daor bèn ik nòr toe gegaon. Toen mo… dè was bè Gielze-Rije! Gielze-Rije! Want hij ha al en week òf drie, vier weeke moete wòchte dèttie moes koome… Dè was, dè was Duval èn Wijnmalen! Die kwaame! Duval en Wijnmalen! Wijnmalen meej en tweejdèkker èn Duval meej en klèèn rôoj autooke!”
“Toen môoge we wèg van Jan van Aorendonk, ammel gaon. Toen zèn we nòr de trein gegaon. Booven op de trein zaate we, zôo ginge we nòr Gielze Rije toe! Mar we moese van Gielze-Rije nòr et vliegveld nòg en half uur lôope!”
9 De Kok gaat verder over de vliegmachine op Gilze-Rijen en men vraagt hem vervolgens naar de moord op Marietje Kessels en de grote spoorwegstaking.
“Wijnmalen-Duval heej toen den irste prèès daor gehòld… Wij mochte da… dè was enen èèreme mar hij ha tòch enen autoo. Hij ha tòch en vliegmesjien! Dès in èllef gewist! Neegetienèllef, jè… ”
“Dè mèdje, dè ging in, in en klèèn eezeltje nòr… Toen was ik ene jonge van en jaor of aacht, hor. Aacht, neegen, hor! Toen dè die is vermoord, hè… Jè, dè was en schôon zwart mèdje. En mèske wast toen mar èn ik was nòg mar ene jongen, hè!”
De Nederlandse vlietuigpionier Henri Wijnmalen (1889-1964)
“Toen was ik en jaor òf aacht, neege. Toen zaag ik iedere mèèrege zèè ik hier nòr school... Ik ging ok nòr school. Nòr de onderwijzers daor in de van Doorenstraot, hè! Dan moese we den Ouwen Dèèk… èn zij ging van den Ouwen Dèèk de Klosterstraot in. Dieje knèècht dan meej en kèrke, hè… “
“Daor kunde nòg zien, daor stao en medòllie dèk daor êen, êen medòllie van gehad hèb, van de spoorwègstaoking…(rochel rochel)… Dè kunde daor nòg zien!”.
“Dè was gin staoking eigelek. Want dan schaajen ze er èùt omdè ze meej de Duitsers kwaame, war! Toen moes ik blèève! Want ik ha daor zeuvenenvirteg man onder me staon van de brandweer want ik was nòr et statsspoor gegaon… ”
10 Men spreekt even over de textielstaking en ook de gebruiken bij geboorteaangiften en St. Job worden aangeroerd. Tenslotte komt bus- en taxivervoer ter sprake.
“As en vrouw, as en vrouw, as en vrouw ene klèène krêeg dan ginge ze em meej drieje ginge ze em òngeeve! Dè was nummer êen! Èn dan môog ik, omdè ik et was, môog ik in de midde lôope want et was ene klèène van mèn. Ik hèb mar tweej kinderen, hè. Zôo dimme dè vruuger! Èn dan kwaame we ammel goed zat tèùs! Ammòl!”
“St. Job… hèhè, as jonge dan… Ammel as jonge, as jonge… Èn dan waare we vur vèèf sènte wir in Tilburg meej de bus. Bus, bus, wè zak zègge, en rammelkast was et, hè!”
“Hier de Stasjontaks (Stationtaxi), niewaor, dè was die daor mèn vrouw, die nouw Stasjontaks, is nouw den baos. Die moet teege mèn ôom zègge. Die nouw Stasjontaks is hier! Hoefde nie te vraoge hoe dè vurröt gao, war! Èn die reej toen meej zon buske, zôo meej de xxx er nòg aon! Schollen!”
“Ja, die hadde rijtèùge (Marsé). Dè was in de Stationsstraot rèchs. Ja, agge van de stad af komt dan… !”
11 Het gaat even over “Onnozele Kinderen” en “Koosje, Koosje” maar vooral over “Sinterklaas”. De citaten van de Kok wijken wat af van de meer officiële versies (!?).
“Jao, dan hadde enen ouwe jas aon òf tèèn òf taander zôo war, en bietje op òn dan…”
“… de komende dag. Hier is Maria moeder Magdalena” “Jè, dè wast lieke, hè!”
“Koosje, Koosje, Koosje hier is de naam. Ik heb alle dinges al gedaan!”
“…èn hadde ene langen broek aon van oewe vadder, kepòt èn zôo, dè witte wèl, war. Die dinger hèb ik ammel meej gemòkt, jaoao…”.
“Van Siendreklaos krêegde en timmerduske, dè kòste toen vijftien sènte! En timmerduske! En timmerduske! We waare jonge jonges van en jaor òf aacht, neege, zak zèggen, hè. Dè kòste vijftien sènte. Moete kèèke wè ge nouw krèègt. Nouw krèègde vort enen autoo!”
“On de Piushaove! Jè, toen was de Piushaove pas klaor òn et kenaol. Nou, dè, dè, lang geleeje dan. Dès achtenvijfteg… dès achtenvijfteg jaor geleeje, neegenenvijfteg jaor geleeje.”
“Toen zèèk meej de klèène in de waoge daor wiste kèèke. Ik zeg teege de vrouw: ”Ik gôoj em mar gaaw in et kenaol want hij blèft janke!”
“Dinsdag dan hèbbe we hier karneval. Daor geef ik niks om. Daor geef ik niks om. Ik kan niemer daanse!”
12 Men vervolgt het gesprek met de St. Josefkring, muziekvereniging Orpheus en de kermis.
“Dè was de St. Josefkring, die was daor. Dè was… de St Jozefkring. Dè was, daor konde, konde kaortspeule èn zowiets ammel, hè”
“Orfeejus, dè was, dè was… Die êene die teege mèn ôom moes zègge die was daor tromdraoger! Die is nouw ok dôod! Jè, jè, ik kant zogaa nie zè… afijn, zo ene vrèmde naom… Klunder… Klunder!”
“De kèrmes was vruuger tweej sènte de mallemoole… hè, hè, hè. Èn naa, èn naa tweej gulde!”
“Op den Heuvel èn de Besterd, aanders nèrgerand nie… Èn, èn Piusplein… Èn Willemsplein… Dès nòdderaand ammel, dès ammel wèg nouw netuurlek meej die verbouwing, hè”
13 Nog even worden Wieske Snuf, Kiske de Paoter en Stien Ollie besproken en afgesloten wordt met de vechtersbazen in het Körvels Huukske. ►Voor deze en andere volkstypes zie ook het interview met Van den Aker.
“Wieske Snuf! Wieske, die di gewoonwèg in en kefeej de zaak zèùver maoke. Ik maag alles nie zègge want dè komt er wir op te staon wègge ammel meej ötgezeet hèt… Jao, dè di hij! Hij ging meej sponze langs de deur… Hij, Jan… Jè, ik kan et ammel zo drèk meej de naom niemer noemen, hè..”
“Kiske de Paoter die kèn ik ammòl nòg… Jè, meej, meej de môonieka, Kiske de Paoter. Èn dan op straot begos ie te zinge… Dè was en fèèn mènneke…”
“Dè was Stien Ollie! Ge heurt wèl dè, dèk nòg en klèèn bietje bij bèn meej men zeuvenentaacheteg! Dè was ene man. Die ha en eezeltje èn die ging langs de deur meej bronollie!”
“Jaaa, dè, Jan Brinkhorst hadde daor, war (Körvels Huukske), Peer Daome hadde daor èn… jè, èn van Aarle èn Dikke Smits. Zowiets allemòl. Ik kan er zo meschien ak prakkezeer wèl twinteg van opnoeme!” |
Luister naar het bestand
